To północna część Spreeinsel – wyspy leżącej na rzece Sprewie w centrum Berlina – gdzie znajduje się jeden z najważniejszych kompleksów muzealnych świata, obejmujący: Muzeum im. Bodego (Bodemuseum), Muzeum Pergamońskie (Pergamonmuseum), Nowe Muzeum (Neues Museum), Starą Galerię Narodową (Alte Nationalgalerie) oraz Stare Muzeum (Altes Museum). W zbiorach Wyspy Muzeów znajdują się głównie eksponaty archeologiczne oraz dzieła sztuki z XIX w. W 1999 r. Wyspa Muzeów, jako unikatowy zespół architektoniczny i kulturalny, została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.Tak to miej więcej wygląda z lotu ptaka
Należącą do tego Katedrę zaprezentowałam już we wcześniejszych postach. Teraz czas na MUZEUM IM.BODEGO
Budynek został wzniesiony w latach 1897–1904 na podstawie projektu królewskiego architekta Ernsta von Ihne. Pierwsza nazwa muzeum została nadana na cześć cesarza Fryderyka III – Muzeum Cesarza Fryderyka. W latach 50. XX wieku muzeum nadano imię pierwszego dyrektora muzeów królewskich Wilhelma von Bode.
MUZEUM PERGAMOŃSKIE
Wybudowane zostało w latach 1910–1930 przez Ludwiga Hoffmanna według planów Alfreda Messela. Powstało ono jako ostatnie z pięciu gmachów muzealnych na Wyspie Muzeów. Obecnie w trzech skrzydłach budowli mieszczą się trzy muzea: Zbiory Sztuki Starożytnej z salami poświęconymi architekturze i rzeźbie, Muzeum Azji Przedniej (Vorderasiatisches Museum) oraz Muzeum Sztuki Islamskiej. Światową sławę Muzeum Pergamońskie zawdzięcza imponującym rekonstrukcjom zespołów architektonicznych pozyskanych w trakcie prac wykopaliskowych.
Front
Ołtarz Pergamoński
STARA GALERIA NARODOWA
Ekspozycja obejmuje XIX wieczne malarstwo i rzeźbę. Budowę gmachu muzeum rozpoczął Friedrich August Stüler, a po jego śmierci ukończył w roku 1876 Johann Heinrich Strack. Budynek zbudowany został na wzór świątyni w porządku korynckim. Do wejścia prowadzą monumentalne schody zwieńczone posągiem konnym cesarza Fryderyka Wilhelma IV,
·pierwsze piętro – rzeźba klasycystyczna oraz dzieła tworzone pod wpływem naturalizmu i Jugendstilu (przełom XIX i XX wieku)
·drugie piętro – niemiecki realizm i impresjonizm (lata 1850–80)
trzecie piętro – klasycyzm i romantyzm – dzieła pochodzące z I połowy XIX wieku
STARE MUZEUM
Wybudowane w latach 1825–1828 przez Karla Friedricha Schinkela w stylu klasycystycznym. Budowę rozpoczęto z myślą o udostępnieniu zbiorów sztuki antycznej szerokiej publiczności, na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Na parterze znajdują się głównie zbiory rzeźb greckich, etruskich i rzymskich, na piętrze zbiory sztuki staroegipskiej. Tymczasowo, od 2005 do 2009 roku znajdowało się tu słynne popiersie Nefertiti.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz